توسعه مدل مکان¬یابی محور با ظرفیت محدود و تخصیص منفرد تحت محدودیت پوشش فازی

در یکی از دو رویکرد اصلی برای مسیردهی جریان در شبکه یعنی شبکه¬های محور و میله، برخی از گره¬های شبکه به عنوان محور انتخاب شده، کل جریان از گره¬های مبدا به این نقاط هدایت شده، جریان¬های با مبدا متفاوت اما مقصد مشترک با یکدیگر ادغام شده و مجددا در شبکه به سمت گره¬های مقصد مسیردهی می¬شوند. مسائل مکان¬یابی محور، به تعیین مکان بهینه محورها در شبکه و تخصیص گره¬های غیر محور به آنها تحت محدودیت¬ها و توابع هدف متفاوت می¬پردازند. تا به امروز مدل¬های متفاوتی برای این مسائل معرفی شده¬است. در این پژوهش یک مدل ریاضی بر اساس شرایط واقعی شبکه¬های توزیع پستی سریع و با استفاده از توانایی¬های تئوری صف و منطق فازی در نزدیک کردن مدل به واقعیات، توسعه داده و خطی شده است. مدل خطی شده برای نمونه¬هایی تا اندازه پنجاه گره، با روش حل دقیق به کمک پردازش و الگوریتم¬های ابتکاری مبتنی بر sa و ga حل و نتایج آن با نتایج حاصل از حل دقیق مدل با سیمپلکس مقایسه شد. نتایج، حاکی از بهبود کیفیت و زمان حل در استفاده از پردازش برای دسته¬ای از مسائل، برتری هر دو روش ابتکاری بر روش حل دقیق از نظر کیفیت و زمان حل و برتری روش ابتکاری مبتنی بر ga بر روش ابتکاری مبتنی بر sa دارد.